Robert Anthony Salvatore Röportajı

New York Times Best Seller Yazarı R.A. Salvatore ile Tanışın

Robert Anthony Salvatore, 1959’da ABD’de doğmuş bir yazar. Fantastik edebiyata yılbaşı hediyesi olarak aldığı Yüzüklerin Efendisi’ni okuyarak başlayan Salvatore, önceleri bilgisayara merak sardı, ilerleyen dönemde edebiyat ve gazeteciliğe yöneldi. Unutulmuş Diyarlar ve Star Wars’la ilgili, sayısını aklımda tutamadığım kadar kitabı var ve halen Drizzt Efsanesi’ni yazmaya devam ediyor. 

Merhabalar. İlk FRP deneyiminizden başlayalım, nasıl oldu? 

Kardeşim, beni işten D&D ile ilgilenen bazı insanlarla tanıştırdı ve bana, onlara katılmak isteyip istemediğini sordu – 1981 yılıydı ve ben o sıralar hala üniversitedeydim.

Kara Elfler’e ilgi duyduğunuza dair şüphelerim var. Onlar hakkında neler söyleyebilirsiniz?

Kara Elfler, bana doğal olan ile adapte edilmiş arasındaki farkı keşfetme şansını verdi – onlar salt bir şekilde “kötü” mü, yoksa bu “kötülük” onların kültürel birikiminin mirası olan acımasız davranışlar bütünü mü?

Ben, onları çeşitli kültür ve inançların böylesine fazla çarpıştığı bir dünyaya gayet uygun buluyorum ve onlara dair yaptığım bunca araştırma bana çevremdeki dünya ile ilgili hislerimi inceleme şansı tanıyor. Bu son derece aydınlatıcı oldu.

Drizzt’le ilgili fikirlerinizi nasıl buluyorsunuz?

O bana söyler. Şunu kast ediyorum. Kendimi verip yazmaya bıraktığımda, sanki bu karakterlerle konuşuyor gibi olurum, ve daha iyisi, onları dinlerim. Aslında kim olduklarını bir anlarsam, sesleri berraklaşıp açıklık kazanır.

Bu soruyu defalarca duyduğunuzu biliyorum; ama sormak zorundayım: ana karakteriniz olan Wulfgar’ı neden değiştirdiniz?

Bu, tam olarak bir seçim sayılmazdı. Drizzt’in tundraya doğru koştuğu sahneyi yazıyordum ki, bir anda bunun aslında onun hikayesi olduğunu fark ettim. Onunla ilgili bir şeyler bana oldukça saygı uyandırıcı görünmeye başladı ve ben de böylece bu iç sesleri Drizzt Do’Urden’in kalbine doğru takip ettim.



Drizzt Do’Urden gibi, değerlerine bu denli sadık birini bulmak çok zor. Nasıl Menzoberranzan gibi bir yerde böyle büyüyebildi? Neden Anayurt’taki hemcinslerini onaylamadı?

Bu bizi doğal olan ile adapte edilmiş argümanına geri götürüyor. Drow kültürünün gerçek sorunları var, ama en nihayetinde, onlar da birer kalbe sahipler.

Zaknafein da tıpkı Drizzt gibiydi. Neden dişi karşıtı bir örgüte katılmak gibi bir seçim yapmadı?

O kapana kısılmıştı; yaşamı Örümcek Kraliçe’nin karanlığının altına gömülmüştü. Bu yüzden Drizzt’in kaçmasını sağlamak için ölmeyi arzuluyordu. Drizzt, Zak’ın korkak olduğu yerde cesurdu. Sonuçta, şimdi Jarlexle’dan, görünenden fazlasının da olduğunu öğreniyoruz sahne arkasında.

Drizzt’in yazarı olarak, onun nasıl yaşamınız dahilinde bir efsaneye dönüştüğünü söyleyebilir misiniz? 

Seni doğru anladıysam; hayır, söyleyemem. Drizzt’in neden bu kadar popüler olduğu konusunda hiçbir fikrim yok. Belki bu, onun daima, zor da olsa doğru şeyi yapmasından kaynaklanıyordur. Belki de birçok insanın dünyada seslerinin duyulmadığı ve kontrol edemedikleri sistemin -ekonomik olsun, kültürel, dinsel, tıbbi olsun – altında kapana kısıldıkları içindir. Drizzt onlara, bu düş kırıklıklarına karşı bir ses verip, nihayetinde tüm bunlara “Hayır!” dediği içindir.

Unutulmuş Diyarlar’la ilgili yeni bir film haberi var. Drizzt’i ekranda görecek miyiz? Bunu ister misiniz? Eğer isterseniz, kırmızı çizgileriniz neler?

Açıkçası, WarnerBros.’un ne yapacağını bilmiyorum. Şimdilik kimse bana bu hususta bir şey sormadı. Ama bu süreç için çok erken.

Bir röportajda, fantastik olmayan bir kitap yazacak olursanız kendi adınızı kullanmayacağınızı söylemişsiniz. Neden? Neden fantastik evren ilk tercihiniz?

Eğer kendi adımla fantastik alanın dışında bir kitap yazarsam, okuyucularım onu okurken dürüst olmayacaklar. Önceki eserlerimdeki gibi şeyler bekleyip farklı bir (edebi) alanda onlarla karşılaşmayacaklar.

Fantezi benim ilk tercihimdi zira Tolkien’in eserleri bana okumayı sevme sebebimi hatırlatmıştı – bu kadar basit. O dönemlerde ve o mekanda, genç ben,  fantazyanın destansı maceraları ve büyüsünün içine çekilmişti.

Hepimiz, dövüş sahnelerini zevkle okuyoruz(Drizzt’in çevrede dönen palaları!) Bunları nasıl bu denli akıcı anlatıyorsunuz?

Karakterlerimin dövüştüğünü gözlerimin önüne getirir ve ne gördüysem yazarım. Cidden, tamamen böyle benim için.

Zamanında bir boksördüm, bir gece kulübünde korumalık yaptım, ve her zaman bir atlet oldum. İnsan bedeninin manevralarını izlemeye bayılırım, spor izlerken dikkatimi buna veririm.

Bu soruyu, Margaret Weis’a da sorduk ve sizin cevabınızı ayrıca merak ediyorum: Drizzt mi Raistlin mi? Neden?

Drizzt! Zira o bana ait.

Elu: İyi dileklerimle beraber tanıştığıma çok memnun oldum.

Nihayetinde Drizzt, çoğumuzun çocukluk-gençlik kahramanı oldu ve kaleminden çıktığı insanın, onun ve fantastik hakkındaki düşüncelerini öğrenmek hoş bir deneyim.